Haha, ik vind dit eigenlijk een grappig woord. Maar aan de andere kant heeft het ook een negatieve bijklank. Net zoals stiefmoeder… (vandaar dat ik de vriend van mijn moeder altijd mijn pluspapa noem, dat klinkt veel positiever).

Een loeder is letterlijk een lokaas of een gemeen kreng.
De oorsprong daarvan ligt in de Middeleeuwen.
Het woord bestaat alleen in het Nederlands en het Duits en taalkenners denken dat het verwant is met het werkwoord laden = ‘oproepen, lokken, uitnodigen’. 

In mijn hoofd sprak ik het woord eens in het Nederlands Duits (of Duits Nederlands). Moet je echt eens doen... Loethermoether... (Het is duidelijk dat ik nooit Duitse les kreeg, zeker?) 

Ik vertaal het als ... je wordt uitgenodigd, gelokt om eens te moederen 'zoals het niet moet'. 

Loedermoeders zijn moeders die niet aan het perfecte plaatje voldoen: ze ‘vergeten’ de tanden van de kinderen te poetsen, grabbelen elke avond in de onderbroeken- en kousenmand omdat die was maar niet geplooid (of zelfs in de kast) geraakt en haar kinderen moeten niet aan tafel eten. 

Wat een loedermoeder niet is? Een slechte moeder! Ze doet haar best om alle petjes op te houden, maar dat lukt niet altijd. 

Dus... de perfecte moeder bestaat niet! Het is ook niet zo makkelijk, moederschap. Er hoort geen handleiding bij je kind en als die er wel zou zijn, dan is die voor elk kind anders! Elke moeder verliest wel eens haar geduld, kakt ook (ajmoekakkenmoejkakken, geen taboes, mensen, ik had eerst ‘doet de grote boodschap’ getypt, stel je voor) en stinkt ‘s morgens uit haar bek. 

Maar vrouwen zijn zo kritisch, vooral op elkaar, en zeker wanneer het op moederen aankomt. Dus, ik wil het niet verbloemen, er zijn ook dingen die minder leuk zijn aan het moederschap. En dat vinden we heus allemaal wel eens! Eigenlijk schuilt er een loedermoeder in ons allemaal... 

Geef toe, ben jij af en toe een loedermoeder? Hé, het is oké!! Geruststellend, eigenlijk...