Een coach helpt een coachee (of coachees) doelen te verwezenlijken en zich verder te ontwikkelen. Als coach help je de ander leren, door te inspireren en te ondersteunen. Hierdoor ben je in staat het zelfreflecterende en zelfsturende vermogen van de coachee(s) optimaal te stimuleren.

Waarom wil ik nu dit taboe aankaarten? Coachen? Omdat ik zelf aan het groeien ben en mensen graag wil coachen. Maar ook, omdat ik me laat coachen…

Ik had het bij B al over beweegcoach Eline, nu wil ik het hebben over vrouwencoach @Delphinecoacht. Delphine Veys gaat me de komende maanden coachen a.d.h.v. haar Bee-ing You coachtraject. Ik leerde Delphine kennen tijdens een gratis coachsessie. Ze vertelde me over haar manier van werken en ik wil graag samen verder groeien. Haar missie is om vrouwen, terug in hun kracht te zetten. Ze terug in verbinding te brengen met de vrouw ‘who they are meant to be’, zodat ze 

• hun leven kunnen leiden volgens hun verlangens en waarden 
• hun kinderen nog beter kunnen begeleiden op hun pad
• hun authentieke impact zullen hebben op hun omgeving een de wereld.

Mooi, hé? 

Ik vroeg aan Delphine wat voor haar nog taboe is…

Je kwetsbaarheid tonen aan de wereld. Nog te vaak wordt dit gezien als een zwakte. We hebben het als kind vaak genoeg gehoord ‘niet wenen, komaan tanden bijten, een vuist in je zakken maken en doordoen’.
En vraagt iemand hoe het met je gaat, is onze standaardzin: ‘goed hoor en met jou?’ Terwijl dat het voor mij net enorm krachtig is om je kwetsbaarheid te delen. Je inspireert er niet alleen anderen mee, je laat ze zien dat het ok is om je eens minder te voelen. Zovelen zijn op zoek naar die verbinding met anderen, maar blijven in hun gesprekken veilig aan de oppervlakte.
Dus mijn advies aan jou: de volgende keer dat iemand vraagt hoe het met je gaat, deel dan jouw kwetsbaarheid én ervaar die verbinding die tussen jullie ontstaat.

Ik weet niet hoe het bij jou binnen kwam, maar ik moest even slikken…En jij? Blijf jij veilig aan de oppervlakte? Of toon je je kwetsbaarheid? Bij mij is het voorlopig nog het eerste... Maar ik ben klaar voor het tweede!