K... Ik deed een oproep aan jullie omdat ik niet goed wist welk taboe ik hierbij kon bespreken. En toen de antwoorden binnen kwamen, was ik blij verrast! Zoveel mooie voorstellen, waarvoor dank. Ze staan in mijn boekje. 

Aangezien ik er eentje moest uitpikken, kies ik eentje die me het meest raakte. 
K... van kinderwens 

Eerst en vooral... Het taboe van geen kinderwens hebben. Want het woord kinderwens betekent letterlijk de wens om een kind te krijgen, je bent klaar om ouder te worden. Maar misschien ben jij daar wel nooit klaar voor, heb jij die wens niet, dat is helemaal oké! En niemand, buiten jij (en jouw partner) heeft daar zaken mee! Wat de reden ook mag zijn voor een kindvrij leven, niemand zou bang moeten zijn om veroordeeld te worden voor deze keuze. 

En ook... Het taboe van geen kinderen kunnen ‘krijgen’. Er moeten ongelooflijk veel factoren juist zitten! Ik stond daar zelf niet bij stil, 15 jaar geleden. Jammer genoeg was zowel zwanger worden als zwanger blijven niet makkelijk. Tussen onze wens (stoppen met de pil) en ons eerste kind in onze armen zat er meer dan twee jaar. Twee jaar met veel ontgoochelingen (eerst telkens die maandstonden die je niet meer wil, daarna het ontnuchterend onderzoek), 3 inseminaties, 1 pick-up (plukken van eitjes) en 4 terugplaatsingen (waarvan de eerste gelukt was, maar door overstimulatie werd dat een vroeg miskraam). De laatste en nog enige cryo (zoals een bevrucht eitje heet) van onze eerste pick-up was onze Lieke! 

Daarna de spontane zwangerschap van Elize. Na het vruchtbaarheidstraject gebruikten we geen voorbehoedsmiddelen, want ja, het lukte toch niet. Dan komen we bij het taboe een kind verliezen. 

Eigenlijk zijn we haar niet verloren, want ze is er voor altijd. Na haar kwamen er nog 3 kinderen bij, maar Elize is voor altijd één van onze vijf kinderen! Want ja, wij hebben VIJF kinderen! Vijf, hoe gek moet je zijn? Ik zeg dan altijd al grappend dat dat niet zoveel is, want mijn moeder heeft 10 broers en 5 zussen... Maar het is ook een taboe, de grootte van je kinderwens! Wij wilden er minstens 2 en misschien ook wel 4. En ik ben zo blij met deze rijkdom! Zij kozen om bij ons te zijn, ik ben zo blij met die 5 prachtige zielen bij ons. Eentje was niet klaar voor deze wereld, maar wij zijn des te dankbaar voor de kinderen die wel in ons leven mogen zijn. 

Voor de nieuwsgierigen: na Elize kozen we bewust terug voor een vruchtbaarheidsbehandeling. En Guust kwam er na 1 pick-up als eerste terugplaatsing. Toen hadden we nog een paar cryo’s over, in de diepvries. Ik vond dat zo moeilijk, maar we hadden beslist dat de cryo’s aan de wetenschap mochten geschonken worden als we er zelf niets mee deden. Begin 2015 beslisten we dat we graag nog 2 kids bij wilden in onze crew. Maar een vruchtbaarheidsbehandeling was niet meer nodig. Tilde kwam er ietwat onverwacht heel snel en Oskar nog sneller. Na 17 maanden borstvoeding aan Tilde in combi met de minipil, stopte ik de 18de maand met die pil en de 19de maand was ik zwanger van Oskar.
Bedankt, lieve volgers, voor de aanzet naar deze post. Ongelooflijk dat ik zelf niet op dit taboe kon komen, want je ziet, ik heb er veel over te vertellen. Als je maar weet, dat als je geen, veel of maar één kind wil, het helemaal oké is!